Gisteren ontving ik een de-armouring sessie
Sinds 2019 leer ik over trauma en startte mijn Kracht van Ik pad. Vele overlevingsthema’s zag ik al onder ogen.
Eén thema bleef gesluimerd op de achtergrond. Het verlangen naar een andere connectie met mijzelf en daarmee met mijn man. Waarin sexualiteit een beladen rol speelt.
Ik herken hoe mijn freeze mij verlamt. Zelfs al als mijn man me een knuffel wil geven.
Ik herken hoe mijn Fight afhoudt en afweert.
Ik herken hoe mijn Flight er van door wil als er iets geraakt wordt.
Eind 2018 werd me duidelijk dat levensenergie en sexualiteit samen gaan. Dankzij tantrische lessen werden we bewust dat alles er mag zijn. Bij sex is er geen doel. Je leert zijn met wat er geraakt wordt en naar boven komt.
Toch bleef de freeze, de fight en flight een rol spelen.
Ik werd er gefrustreerd van. Ik zag de twisted energie van thuis. De vervormingen van die tijd. De noodzaak om voor mezelf te zorgen, waar niet voor mij gezorgd werd. Het verhaal van mijn moeder op mijn 9e! dat mijn vader voor zijn seksueel genoegen erop uit ging.
Het raakte me aan en zette me vast Ik voelde amper het dieper verlangen, amper de connectie in mij voor hem. Ik voelde bij massages de hardheid van mijn baarmoeder, als een appel zo hard.
De de-armouring kwam eerder al langs. Ik ‘wist’ dit zou ik ooit doen. Alleen nog niet wanneer. Ineens voelde ik dat de tijd rijp was.
Voorbij schaamte en schuld
voorbij afwijzing en eenzaamheid
voorbij angst om in de steek te worden gelaten.
Ik ging in volle overgave.
In de zachte aanraking van een sjamaan.
De setting was prachtig.
Spirits waren erbij.
De freeze, de fight, de flight, alle drie aanwezig in mijn lijf. Het werd diep aangeraakt. Vrijgemaakt.
Tranen zijn gevloeid, over moeilijk en lastige momenten in mijn leven.
Mijn keel opende voor een diepere eerlijkheid, naar mijzelf
Mijn stem klonk ineens vol, om te uiten dat ik niet meer heimelijk hoef te zijn met zo iets moois als je levensenergie.
Dankbaar ben ik voor mijn moed Dankbaar voor mijn lichaam Dankbaar voor mijn man, zijn liefde en geduld
Dankbaar voor het leven!
Hug,
Ditta