Februari 2019: Zondagavond. Ik zit op een raar soort tussenplek… Ik heb autopech… Moest stil gaan staan op de vluchtstrook, met aan de ene kant Schiphol met de enorme vliegtuigen en aan de andere kant de A5. Gelukkig heb ik warme laarzen aan en een warme lange jas. En gelukkig heb ik een mobiel en een anwb pasje en gelukkig komt er binnen een half uur een opgewekt lekker ding met een giga sleepwagen, hij takelt mijn autootje op en ik zit naast hem in de grote auto. We rijden naar een anwb kantoor waar hij aan mijn auto sleutelt terwijl ik kan kiezen tussen koffie en thee. Binnen een half uurtje is het klaar, een elastiek was versleten. Een andere man geeft me opgewekt de bon van €30 en weer een andere man komt me stralend mijn autosleutel brengen. ‘Uw auto staat daar mevrouw, fijne reis naar huis.’ Dus hier, in die tussen wereld, tussen de training die ik in Belgie gaf en mijn thuiskomst, ontmoet ik al die mannen. Zij zijn de mannen die met zoveel liefde de boel weer op orde brengen, ze komen me halen, repareren mijn auto, geven me thee! Ik roep naar ze hoe fantastisch ze zijn! Dat ik van mannen houd! Dat mannen geweldig zijn! Dat ik ze dankbaar ben! En ik voel het ook echt, zo diep, mijn hart stroomt over van liefde voor de mannen! Verbeisterd kijken ze me na. Sifra