Februari 2019:  Ha Sil, zeg ik door de telefoon, Ha mam, waar zit je? ‘Ik ben in de Moere!’ ‘ zeg ik, ‘De wat?’ Vraagt hij. De Moere, een huis in Drente, met mijn maanzussen. Er is daar een sauna en een bubbelbad en een giga grote keuken en een houtvuur en het is midden in het bos.’ ‘Ooh ik dacht dat je zei de Hoere haha, wat doen jullie daar dan mam?.’ ‘Oohw, we beginnen met een adem of dansmeditatie in de ochtend, waar we maar zin in hebben en dan uitvoerig ontbijten en lunchen tegelijk. En dan gaan we in de cirkel zitten en drummen, zingen, bidden en delen, we reizen door de tijden, van kosmische hoogten tot diepe, krachtige, donkere, aardse, diepten. Onze grootste lichte liefdes essentie wordt zichtbaar en ook onze diepste angsten, onze verkramping en angst om geboren te worden, de kou die we ervoeren in onze eerste jaren hier op aarde. Verdriet en vreugde, vieren en rouwen, in de cirkel. Mijn zoon, we zitten in de cirkel, we herinneren ons stap voor stap het vergeten weten. ‘Chill mam.’ Zegt hij. 

Sifra